Վրաստանի խորհրդարանի նախագահ Շալվա Պապուաշվիլին ստորագրել է ԼԳԲՏ իրավունքները սահմանափակող օրենքը։ «Ես լավ եմ հասկանում, որ այս օրենքի ստորագրումը քննադատություն կառաջացնի որոշ օտարերկրյա գործընկերների շրջանում, բայց մենք՝ վրացիներս, երբեք չենք վախեցել օտար գնահատականներից, երբ դա պահանջել են մեր հավատը, առողջ բանականությունը և երկրին հավատարմությունը»,- պարզաբանել է Պապուաշվիլին:               
 

Արմեն Հակոբյան․ Սորոսի ( և յուր ֆոնդերի) «կարմիր գծերն» ու անցյալի «բծերը»

Արմեն Հակոբյան․ Սորոսի ( և յուր ֆոնդերի) «կարմիր գծերն» ու անցյալի «բծերը»
29.01.2020 | 20:47

Վարչապետ Փաշինյանը, իբր մե՜ծ գյուտ արածի կեցվածքով, կապանյան ասուլիսում երկար-բարակ «փիլիսոփայեց» Սորոսի և սորոսյան ֆոնդերի թեմայով, թե ՝ «բա խի՞ առաջ չէին փակում, որ...» էսպես-էնպես: Մի խոսքով, թեման բրնձեց, ինչպես գործերը:
Իմ ընկալումը հետևյալն է: Նախկինում Սորոսը (որ ասում եմ՝ ֆոնդերն ու Հայաստանում տարածած շոշափուկները ներառյալ, բնականաբար) խիստ հեռու էր Հայաստանում առնվազն հետևյալ «կարմիր գծերը» հատելուց:


Նախ, Սորոսը նախկինում չուներ միջամտություն և միջամտության ռեալ հնարավորություն Հայաստանի ներքին քաղաքական կայնքին ու հատկապես՝ որոշումներ կայացնողների ու պետական մարմինների վրա: Նախկինում պետական կառավարման համակարգում, իշխանության մարմիններում ու խորհրդարանում չկային «հավատավոր սորոսականներ»: Հիմա պատկերը տրամագծորեն հակառակն է և թե ԱԺ-ում, թե կառավարությունում, թե իրավապահ կարևոր կառույցներում նստած են սորոսականներ ու իրենց գործատու-փողատուի պատվերն ու շահերն են սպասարկում, այլ ոչ թե՝ Հայաստանի:
Ի լրումն, սորոսական կազմակերպությունները դիտվում էին որպես իշխանության իրականացրած քաղաքականության հավելյալ հակակշիռ, որը որոշակի իմաստով լրացնում էր հասարակական վերահսկողության բաղադրիչը (հատկապես՝ իրավունքների պաշտպանության, հակակոռուպցիոն տարրերի առումներո): Նեղ աշխարհընկալում և մտածողություն ունեցող անձինք դա դժվար կընկալեն:


Երկրորդ՝ Սորոսը նախկինում չուներ հնարավորություն ռեալ ազդելու Հայաստանի արտաքին քաղաքական առաջնահերթությունների և կողմնորոշման վրա: Հիմա դա այդպես չէ, և օրինակ հակառուսական որոշ դրսևորումների ազդակներ սորոսական շրջանակներից են գալիս, ու ըստ այդմ լրացուցիչ արտաքին-քաղաքական լարվածություն ձևավորում:
Երրորդ՝ նախկինում Սորոսը չուներ ռեալ հնարավորություն՝ պատական ինստիտուցիտոնալ կառույցները կաթվածահարելու: Մինչդեռ այսօր, ավելի ճիշտ, այս մեկուկես տարվա ընթացքում հենց սորոսական հանձնակատարներն են հետևողական ջանքեր գործեդրում շարքից հանելու համար, օրինակ, ԱԱԾ-ն, իրավապահ մարմինները: դեռ որ բանակին բացահայտորեն չեն կարողանում հասնել, բայց դա ժամանակի հարց է, եթե այդպես շարունակվի: իսկ օրինակ, կրթական համակարգում որոշակի ավերածություններ արդեն գործել են (ԿԱԻ լուծարումն, օրինակ):

Դիտվել է՝ 2871

Մեկնաբանություններ